این نیز درخواست قوی و متقاعد کننده ویلیامز برای استقامت و مقاومت در برابر رنج انسان است. بیسکویت زمین، ماکسین فاول، صاحب یک هتل رو به زوال در لبه یک صخره مکزیکی است که در آن اقیانوس آرام واقع شده است. سرنوشت شانون، گروه گردشگری خانم ها از دانشکده زنان در غرب تگزاس، هانا جولکس و پدربزرگ نود و هفت ساله ("قدیمی ترین شاعر زندگی و تمرین در جهان")، یک خانواده از تفریحات غریبه نازی و یک ایگوانا که گلویش را به واندا وصل می کند، برای شب شب بارانی و آشفته جمع می شوند .
خرید کتاب شب ایگوانا
جستجوی کتاب شب ایگوانا در گودریدز
معرفی کتاب شب ایگوانا از نگاه کاربران
راه کامل تر این نیست که این را بخوانید تا با دوستانتان غذای افسانه و مست را بخورید. تنسی ویلیامز باعث خنده من می شود. شخصیت های او بسیار @ human @ و واقع گرایانه هستند، و این چیزی است که باعث شوخ طبعی می شود. زندگی فقط با فاجعه ای از آنچه که به آن نیاز دارد، خنده دار است. بخشی از نوشتن که ویلیامز را باور نکردنی می کند توصیف او از جهت صحنه است. او از استعاره از چیزهای مبهم استفاده می کند تا توضیح دهد که چگونه باید ظاهر شوند. من دوست دارم همانطور که می نویسد و من باید بیشتر بخوانم. داشتن نقش ها در نقش ها، آن را به نحوی زنده می کند که متفاوت از خواندن آن است. شب من با ایگوانا چیزی نبود که انتظار داشتم. من نمی دانستم که در مورد آن چه بود یا در مکزیک اتفاق افتاد. روز من را با تمیز کردن آپارتمان پدرم شروع کردم. او از من خواسته بود که برنامه های من برای تعطیلات آخر هفته باشد. چشم هایش به ذکر نقش بازیگری که در حال خواندن بود برنامه ریزی شده بود. من می دانستم که یکی از داستان های دیوانه مکزیک ماریو در حال انجام است. سپس او توضیح داد که او در Puerto Vallarta در حالی که آنها فیلمبرداری آن بود، زمانی که آن را فقط یک روستای کوچک بود. بهترین مستی که او تا به حال داشته است در Cantina اجرا شده توسط کانادایی وجود دارد و او سعی کرد به شنا به قایق و تقریبا غرق. زندگی نوعی تصادفی است.
مشاهده لینک اصلی
مطالعه شخصیت جالب شاید امروز به همان اندازه مربوط به آن بود که اولین بار نوشته شد. هرچند که خواندن سریع، و من خوشحالم که دوباره خواندم.
مشاهده لینک اصلی
شیرین ملانخولی.
مشاهده لینک اصلی
من خواندن بسیاری از نمایشنامه ها را نمی خوانم و این بازی به من یادآوری می کند که چرا من باید نمایشنامه های بیشتری بخوانم. حداقل تنیس ویلیامز بیشتر بازی می کند. این داستان در سال 1940 در مکزیک در یک هتل ریزهکاری توسط مکسین که یکی از بنیانگذاران اخراجی اخیر تگزاس بود، برگزار می شود. شخصیت ها کیفیت بسیار زیادی ندارند اما تنسی ویلیامز آن را کار می کند. او باعث می شود شما این شخصیت ها را دوست داشته باشید و نسبت به آنها احساس راحتی کنید به طوری که تنها بتواند انجام دهد. ماکسین که خود را در شانون پرتاب می کند در حالیکه او می خورد «رام کوکوس» (این چیزی است که من تصور می کنم یک ترکیب مضر شیر نارگیل و رم است)، شانون که \"مشکلات\" را با دختران جوان، مشروبات الکلی کار خود را به عنوان یک راهنمای تور و این واقعیت که او به شدت باید توسط کسی، هر کس، هانا که آبرنگ و طرح های فروش را خریداری می کند و از پدربزرگ بیمار خود که شاعر معروف شاعر بود، مراقبت می کند، اما در حال حاضر قدیمی و ضعیف است و او هیچ پولی نداشته و به شدت نیاز به یک مکان برای اقامت دارد و خود را ضعیف و نزدیک به @ cracking-up @ بیش از مشکلاتش است، اما یاد گرفته است که چگونه \"â € œcrack-upâ € و می خواهد برای نجات شانون و نشان می دهد او چگونه نه @ crack @ @ اما نمی خواهد واقعا برای او مسئول است زیرا او یک روح آزاد است و می تواند به سختی برای خود مراقبت، همچنین یک Iguana ناامیدانه در مخلوط و درام گرفتار، برخی از مکزیکی ها که برای Maxine کار می کنند همچنین برخی از کمک های کمیک، یک اتوبوس پر از زنان باپتیست عرضه می شود که در کالج و در برخی از تور پیش پرداخت است که به خوبی نمی رود و آنها منبع بزرگ شانون ها @ خراب @. همه کاراکترها ناامید هستند، اما هیچکدام از آنها ناکارآمد نیستند. از گفتگو لذت بردم این خنده دار و هوشمندانه بود که فقط ویلیامز می توانست داشته باشد. بازی بزرگ من آن را توصیه می کنم به هر کسی که تنسی ویلیامز را دوست دارد یا خواندن یک بازی عالی که در آن گفتگو هوشمند است و داستان می تواند خنده دار باشد و گاهی اوقات غم انگیز است، اما همیشه در عالم شرایط انسانی و توانایی بهترین حالت بدون در نظر گرفتن سخت یا دلهره آور ممکن است به نظر برسد.
مشاهده لینک اصلی
به طور تصادفی من فیلم Vivien Leigh / مارلون براندو را تماشا کردم. داشتن این فیلم (که بیشتر به دنبال بازی است) در سر من آورده ای برخی از مقایسه های خوب و ایده های کنتراست. اول از همه من با آن در @ The Night of Iguana زده شد @ خواننده نمی داند دقیقا چه خواهد شد اتفاق می افتد. در Streetcar، در هر رمز و رازي از هر چيزي که اتفاق مي افتاد، درام کمي وجود داشت. پودرهای سنگلی Stanley و Blanche خشک و در انتظار کوچکترین جرقه بودند. نمایش در Streetcar این بود که چگونه آن اتفاق می افتاد.در ایگوانا، شب در سراسر بازی ناامید شده است. شما می دانید که شخصیت اصلی شانون هیجان زده است، اما شما نمی دانید او چگونه منفجر خواهد شد. تنش قطعی در رمز و راز شانون و شخصیت های دیگر است که در حال اجرا است. دیگر چیز متضاد بین دو نمایش در شخصیت های وجود دارد. در Streetcar، شخصیت ها تمام توان خود را به 11 تغییر داده اند (واقعا در فیلم نشان داده شده است، اما در این بازی نوشته شده است). در هانا، ماکسین و شانون هیچ اتفاقی نیفتاده است، در حالی که در استلا، استنلی و بلانچ وجود دارد. آیا این بدان معناست که @ Night of Iguana @ بهتر ازA Streetcar نام Desire @ است؟ من فکر نمیکنم این بازیها اهداف کاملا متفاوت داشته باشند، Iguana @ @ @ @ @ @ play @ play است و ممکن است به عنوان Desire در صحنه موفق نباشد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب شب ایگوانا
خرید کتاب شب ایگوانا
جستجوی کتاب شب ایگوانا در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
مطالعه شخصیت جالب شاید امروز به همان اندازه مربوط به آن بود که اولین بار نوشته شد. هرچند که خواندن سریع، و من خوشحالم که دوباره خواندم.
مشاهده لینک اصلی
شیرین ملانخولی.
مشاهده لینک اصلی
من خواندن بسیاری از نمایشنامه ها را نمی خوانم و این بازی به من یادآوری می کند که چرا من باید نمایشنامه های بیشتری بخوانم. حداقل تنیس ویلیامز بیشتر بازی می کند. این داستان در سال 1940 در مکزیک در یک هتل ریزهکاری توسط مکسین که یکی از بنیانگذاران اخراجی اخیر تگزاس بود، برگزار می شود. شخصیت ها کیفیت بسیار زیادی ندارند اما تنسی ویلیامز آن را کار می کند. او باعث می شود شما این شخصیت ها را دوست داشته باشید و نسبت به آنها احساس راحتی کنید به طوری که تنها بتواند انجام دهد. ماکسین که خود را در شانون پرتاب می کند در حالیکه او می خورد «رام کوکوس» (این چیزی است که من تصور می کنم یک ترکیب مضر شیر نارگیل و رم است)، شانون که \"مشکلات\" را با دختران جوان، مشروبات الکلی کار خود را به عنوان یک راهنمای تور و این واقعیت که او به شدت باید توسط کسی، هر کس، هانا که آبرنگ و طرح های فروش را خریداری می کند و از پدربزرگ بیمار خود که شاعر معروف شاعر بود، مراقبت می کند، اما در حال حاضر قدیمی و ضعیف است و او هیچ پولی نداشته و به شدت نیاز به یک مکان برای اقامت دارد و خود را ضعیف و نزدیک به @ cracking-up @ بیش از مشکلاتش است، اما یاد گرفته است که چگونه \"â € œcrack-upâ € و می خواهد برای نجات شانون و نشان می دهد او چگونه نه @ crack @ @ اما نمی خواهد واقعا برای او مسئول است زیرا او یک روح آزاد است و می تواند به سختی برای خود مراقبت، همچنین یک Iguana ناامیدانه در مخلوط و درام گرفتار، برخی از مکزیکی ها که برای Maxine کار می کنند همچنین برخی از کمک های کمیک، یک اتوبوس پر از زنان باپتیست عرضه می شود که در کالج و در برخی از تور پیش پرداخت است که به خوبی نمی رود و آنها منبع بزرگ شانون ها @ خراب @. همه کاراکترها ناامید هستند، اما هیچکدام از آنها ناکارآمد نیستند. از گفتگو لذت بردم این خنده دار و هوشمندانه بود که فقط ویلیامز می توانست داشته باشد. بازی بزرگ من آن را توصیه می کنم به هر کسی که تنسی ویلیامز را دوست دارد یا خواندن یک بازی عالی که در آن گفتگو هوشمند است و داستان می تواند خنده دار باشد و گاهی اوقات غم انگیز است، اما همیشه در عالم شرایط انسانی و توانایی بهترین حالت بدون در نظر گرفتن سخت یا دلهره آور ممکن است به نظر برسد.
مشاهده لینک اصلی
به طور تصادفی من فیلم Vivien Leigh / مارلون براندو را تماشا کردم. داشتن این فیلم (که بیشتر به دنبال بازی است) در سر من آورده ای برخی از مقایسه های خوب و ایده های کنتراست. اول از همه من با آن در @ The Night of Iguana زده شد @ خواننده نمی داند دقیقا چه خواهد شد اتفاق می افتد. در Streetcar، در هر رمز و رازي از هر چيزي که اتفاق مي افتاد، درام کمي وجود داشت. پودرهای سنگلی Stanley و Blanche خشک و در انتظار کوچکترین جرقه بودند. نمایش در Streetcar این بود که چگونه آن اتفاق می افتاد.در ایگوانا، شب در سراسر بازی ناامید شده است. شما می دانید که شخصیت اصلی شانون هیجان زده است، اما شما نمی دانید او چگونه منفجر خواهد شد. تنش قطعی در رمز و راز شانون و شخصیت های دیگر است که در حال اجرا است. دیگر چیز متضاد بین دو نمایش در شخصیت های وجود دارد. در Streetcar، شخصیت ها تمام توان خود را به 11 تغییر داده اند (واقعا در فیلم نشان داده شده است، اما در این بازی نوشته شده است). در هانا، ماکسین و شانون هیچ اتفاقی نیفتاده است، در حالی که در استلا، استنلی و بلانچ وجود دارد. آیا این بدان معناست که @ Night of Iguana @ بهتر ازA Streetcar نام Desire @ است؟ من فکر نمیکنم این بازیها اهداف کاملا متفاوت داشته باشند، Iguana @ @ @ @ @ @ play @ play است و ممکن است به عنوان Desire در صحنه موفق نباشد.
مشاهده لینک اصلی